حسابداری گارانتی
مطابق بند 38 قانون اصلاح قانون مالیات‌های مستقیم مصوب سال 94 ذخیره مربوط به خدمات پس از فروش (گارانتی) اشخاص حقوقی به عنوان یکی از مصادیق هزینه‌های قابل قبول در تشخیص درآمد مشمول مالیات در قالب بند 29 به ماده (148) قانون مالیات‌های مستقیم الحاق گردید لذا پذیرش هزینه گارانتی به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی توسط حوزه‌های مالیاتی اجتناب ناپذیر است.
مثال:
شرکتی در سال 94 اقدام به فروش 1000 دستگاه خودرو هر کدام به مبلغ 790،000،000 ریال نموده است که خودروهای مذکورشامل گارانتی به میزان 2 سال یا 50،000 کیلومتر می باشند .
در صورت تحقق هر کدام کدام مقدمتر است .
در سال 94 برآورد شرکت از بابت مخارج هر یک از خودروهای مذکور 50،000،000 ریال می باشد ،
در سال 95 بابت 20 خودرو مبلغ 1،100،000،000 ریال بطور واقعی هزینه شده و در سال 96 مبلغ 4،500،000،000 مخارج گارانتی تحقق یافته است .
این مخارج بابت فروش محصولات در سال 94 می باشد .
ثبتهای حسابداری
سال 94 :
هزینه گارانتی 000ر000ر000ر50 بد
ذخیره گارانتی 000ر000ر000ر50 بس
000ر000ر000ر50=000ر1 * 000ر000ر50
—-------------------------------------------
سال 95 :
ذخیره گارانتی 000ر000ر100ر1 بد
وجه نقد/... 000ر000ر100ر1 بس
—---------------------------------------—
سال 96 :
ذخیره گارانتی 000ر000ر500ر4 بد
وجه نقد/... 000ر000ر500ر4 بس
باتوجه به اینکه در پایان سال 95 رقم بسیار کمی از مبلغ ذخیره منظور شده در سال 94 برگشت داده شده است ( 000ر000ر100ر1 ريال از مبلغ 000ر000ر000ر50 ريال برگشت داده شده است ) ، بنابراین در سال 95 شرکت می بایست به برآورد انجام شده در سال 94 را مجددا" مورد بررسی قرار میداد و تعدیلات لازم از بابت تغییر در برآورد انجام شده را به حساب تعدیلات سنواتی منظور مینمود.
در پایان سال 96 مانده حساب ذخیره گارانتی برابر با رقم با اهمیتی بمبلغ 000ر000ر400ر44 ريال می باشد که تماما" می بایست در پایان سال فوق الذکر به حساب تعدیلات سنواتی منظور گردد.