تفاوت اساسنامه و شرکت‌نامه
ساسنامه سند هویت شرکت‌هاى تجارتى است. به این معنى که در اساسنامهٔ هر شرکت مشخصات آن از قبیل اسم و موضوع و هدف و سرمایه و مدیران و نحوه انتخاب و وظایف و اختیارات آنها. و چگونگى تعیین جانشین در مواردى که بعضى از آنها فوت نموده و یا محجور گردیده و یا استعفاء کرده و یا صلاحیت او سلب شده باشد، معین و مشخص مى‌شود و به‌طورکلى راه‌کارها و خط‌مشى شرکت در آن قید مى‌گردد و مفاد آن براى همه شرکاء لازم‌الرعایه است همه شرکت‌ها باید داراى اساسنامه‌اى باشند که در بحث شرکت‌هاى سهامى توضیح لازم درباره آن داده شده است.
* اما شرکت‌نامه مخصوص شرکت‌هاى با مسؤولیت محدود، تضامنى و نسبى مى‌باشد
و شرکت‌هاى سهامى و تعاونى نیازى به شرکت‌نامه ندارند و شرکت‌نامه هم نوعى سند رسمى است که بین دو یا چند شریک به‌منظور تشکیل شرکت تجارتى تنظیم مى‌شود و برابر قانون تجارت (ماده ۱۹۷ قانون تجارت) پس از آنکه شرکت تشکیل شد.
در همان ماه اول باید خلاصه شرکت‌نامه و ضمائم آن به وزارت دادگسترى ارسال شود و این سند معتبرى مى‌باشد که مندرجات آن در حقیقت، قسمتى از اساسنامه شرکت است که به‌وسیله قوه قضائیه چاپ گردیده، و در اختیار سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و اداره کل ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتى قرار مى‌گیرد و به‌وسیله مؤسسین تنظیم مى‌شود .
* خلاصه‌اى از اساسنامه، به‌شرح زیر در آن مندرج مى‌گردد.
۱. نام شرکت
۲. موضوع شرکت
۳. سرمایه شرکت اعم از نقدى و غیرنقدی
۴. میزان سهم‌الشرکه هر یک از شرکاء
۵. تاریخ تشکیل شرکت و مدت آن
۶. اسامى شرکاء یا مؤسسین شرکت با قید مشخصات کامل هر یک و اقامتگاه او
۷. اسامى مدیران شرکت و اختیارات آنها و مشخصات کسانى که حق امضاء دارند
۸. قید مشخصات بازرس یا بازرسان شرکت
۹. تاریخ و نحوه رسیدگى به حساب‌ها و چگونگى تقسیم سود و زیان شرکت
۱۰. انحلال شرکت
۱۱. قید سایر نکاتى که لازم باشد
۱۲. بالاخره شرکت‌نامه باید به امضاء مؤسسین برسد و در دفتر ثبت شرکت‌ها ثبت گردد
#سهامی خاص